Stadswandeling 'Jarretels voor een seriemoordenaar'

Bezienswaardigheden langs de route ‘Jarretels voor een seriemoordenaar’
door Angelique Nienhuis 2021

In het kort:  Johannes Marinus (Hans) van Zon (Utrecht, 20 april 1942 – Delfzijl, 11 mei 1998), lange tijd ook bekend als Hans van Z., was een beruchte Nederlandse seriemoordenaar. Hij doodde zijn slachtoffers gruwelijk door met een loden pijp op het hoofd te slaan. Van Zon zei dat het voor de kick was. In zijn omgeving stond Van Zon bekend als nette jongeman. Hij zou intelligent geweest zijn, maar vanwege zijn arbeidersafkomst was er geen geld voor een opleiding. Ook stond hij bekend als charmeur. Hij vermoordde een vriendin C. van de Voort in Amsterdam. De moord was een probeersel. De andere slachtoffers van de roofmoorden waren Jan "Oom Cupido" Donse, een 80-jarige winkelier in feestartikelen, en de boer de Bruijn (Heeswijk). De buit (bestaande uit geld en sieraden) werd in beide gevallen gedeeld met "Ouwe Nol". Het slachtoffer van de poging tot roofmoord betrof de weduwe Woortmeijer, een voormalige geliefde van "Ouwe Nol". Hans van Zon sloeg haar neer met een loden pijp en liet haar voor dood achter. Zij overleefde de klap echter en wees aan de hand van foto's de dader aan. Op 13 december 1967 werd van Zon gearresteerd. In maart 1970 werd hij onder grote belangstelling van de nationale en internationale pers veroordeeld tot levenslang. In 1986 kwam Van Zon vervroegd vrij. Zijn levenslange straf was omgezet in 28,5 jaar en wegens goed gedrag met een derde verminderd.
De laatste jaren van zijn leven woonde Van Zon in de provincie Groningen waar hij in 1998 overleed door overmatig en langdurig drankgebruik. Bij zijn begrafenis waren zijn ex-vrouw Riet, een aantal buren, een medewerker van de Van Mesdagkliniek, advocaat Hans Anker en een bevriende journalist, L. Leeman, aanwezig. Hans van Zon vroeg in de jaren negentig Leeman met jarretels te dansen op zijn graf. Of ze dat gedaan heeft weet niemand, alleen Leeman.

In het Muntgebouw was vanaf 1911 tot 2006 s Rijks Munt gevestigd. Vervolgens heeft in het pand, een paar jaar het Geldmuseum  gezeten. Het is nu in gebruik als conferentie-, evenementenlocatie.

Het Utrechtse Lombok is een van de eerste multiculturele subwijken van Utrecht (afgezien van de eerste pensions in de binnenstad). Lombok heeft een rijke historie gezien de toentertijd gevestigde industrieën. Tevens had de wijk een verbindingsfunctie met de Kanaalstraat en de Vleutense Vaart, later Vleutenseweg, met het 'achterland', de agrarische gebieden van De Meern en Vleuten.

Het Molenpark. De naam van de molen De Ster is afgeleid van de naam van de eerste eigenaar van der Starren. Hij kreeg, samen met een compagnon, in 1721 toestemming van de vroedschap van Utrecht om een zaagmolen te bouwen. In de jaren 90 van de vorige eeuw is de molen gerestaureerd. De verschillende gebouwen op het molenerf hebben verschillende bestemmingen gekregen. Zo zijn er een atelier, een muziekoefenruimte, een kinderdagverblijf, een openbare speelplek en een dierenweide.

Wijk C een volksbuurt in het centrum van Utrecht stad. De naamgeving stamt nog uit de Franse Tijd. Na de annexatie in 1811 werden de wijken met een letter aangeduid vanwege de problematische uitspraak van de oude wijknamen voor de Franse bezetter. Wijken in de huidige historische binnenstad kregen een letter die liep van A tot en met H. De buitenwijken kregen er een die liep van I tot en met M (J werd niet gebruikt). Als enige van deze voormalige wijken is Wijk C nog altijd bekend onder deze naam.

De Hardebollenstraat is een straatje in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De circa 50 meter lange straat is gelegen tussen de Voorstraat en de Breedstraat. Omstreeks het jaar 1200 bevond zich een stadswaag in het hoekpand Herdebollencule met de Voorstraat. Van de 20e eeuw tot 2013 vond er in de straat raamprostitutie plaats. Nu zijn er leuke eigentijdse winkeltjes.

De Wolvenpleingevangenis In de voorgeschiedenis van deze gevangenis werden in Utrecht gevangenen onder meer opgesloten in diverse stadspoorten en verdedigingstorens zoals de Tolsteegpoorten en  Plompetoren. Tot ver in de 19e eeuw had de stad Utrecht nog een tuchthuis. Hier heeft Hans van Zon o. a. gezeten. Herman Brood wegens bezit van drugs in deze gevangenis hebben gezeten (bron: wikipedia).