Bericht

2022: Jaar van de ijsvogel

Geplaatst op 30 december 2022, 00:00 uur
Illustration

2022 wil ik vooral herinneren als het jaar van de ijsvogel. Koningsblauw en oranje van kleur. Korte staart, grote kop, lange snavel. Klein van formaat, groots in uitstraling. Een prachtige vogel. Niet zeldzaam, wel moeilijk te vinden.

Al vele jaren wens ik een ijsvogel in het wild te spotten. Overal waar stromend water is, zouden ze te zien zijn. Daar zijn ze op zoek naar visjes en waterinsecten. Ze zitten vaak stil op een laaghangende tak boven het water. Voordat de ijsvogel in het water duikt, neemt hij een biddende houding aan. Beetje priesterlijk.

Ik bewonder ijsvogels echter vooral op schilderijen, illustraties en vooral de vele foto’s uit de buurt op sociale media. Honderden kilometers heb ik gewandeld in Amelisweerd, Lage Vuursche en langs de Kromme Rijn. Nog nooit ben ik een ijsvogel tegengekomen. 

Het afgelopen jaar bracht verandering. Deze zomer fietste ik van de Duitse Eifel langs het riviertje de Roer naar Nederland. Plots zag ik een blauwe flits over het water gaan. Ik wist meteen: een ijsvogel! Ik gooide mijn fiets in het gras en sloop naar de kreek in de zijarm van de Roer. Al na enkele minuten zag ik weer iets blauws voorbij schieten en landen op een omgevallen boom in het water. Toen ontdekte ik maar liefst twee ijsvogels. Eentje met een zwarte snavel, het mannetje. De ander met een oranjerode snavel, het vrouwtje. Ik heb 15 minuten mogen genieten van het tweetal. 

Fluitend fietste ik daarna verder richting Roermond. Blij dat ik die dag geluk had gehad. Dat ik eindelijk in het echt een ijsvogel had gezien. Niet een, maar twee. 

Zoals met veel herinneringen vergeet je ze ook weer snel, tenzij ze zich herhalen. Want ik kwam de ijsvogel weer tegen bij het leegruimen van het huis van mijn moeder die recent naar een huiselijke kleinschalige woonzorgvoorziening is verhuisd. De ijsvogel staat te pronken op een ets van illustrator en kaartenmaker Rolf Weijburg. Mijn vader was fan van deze Utrechtse kunstenaar. De ijsvogel is uit een reeks van diverse etsen over de wijk Wittevrouwen. Het exemplaar met de ijsvogel is een prachtstuk.

Tot mijn grote verbazing kwam ik tijdens het opruimen nog een ijsvogel tegen. Bij het legen van de ijskast stuitte ik op twee ingevroren vogels: een koolmees en een ijsvogel. Bijna tien jaar moeten ze in de ijskast hebben gelegen. Want alleen mijn vader heeft ze erin kunnen leggen en die is tien jaar overleden. Ik vermoed dat hij ze gevonden heeft tijdens een van zijn wandeltochten. Hij hield ontzettend veel van de natuur en van vogels in het bijzonder.

Tien jaar lang had ik dus al de kans gehad om een echte ijsvogel te zien. Weliswaar in bevroren staat, maar nog volledig intact en nog steeds prachtig van kleur. De verrassing was dit keer zelfs nog groter dan in de zomer. Wie verwacht nou een ijsvogel te vinden in een ijskast. 

Deel dit: